کد مطلب:298742 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:151
ویژگیهای قرآن برای هدایت انسانها
ترجمه:
سپس حضرت زهرا علیهاالسلام روی به اهل مجلس كرد و فرمود: شما ای بندگان خدا، مورد امر و نهی خداوند هستید و حاملان دین و وحی اوئید، و شما امینان خدا در میان خودتان و رساننده ی دین به امتهای دیگر هستید (احكام خدا به شما رسیده و وظیفه تان این است كه عمل كنید و به دیگران نیز ابلاغ نمائید). و شما
گمان می كنید این مقامها حق شماست. خدای را در بین شما عهد و فرمانی است كه آن را سابقا به شما ابلاغ نموده است، برای شما یادگاری است كه آن را برای شما به جای گذارده، و آن كتاب گویا و صادق الهی است كه نوری تابان و درخشنده است و بصیرتهای آن روشن و اسرارش قابل فهم و ظواهرش آشكار و پیروانش مورد غبطه دیگران هستند و پیروی از آن آدمی را به بهشت راهبر است. استماع آن موجب رستگاری است. از طریق قرآن است كه به حجتها و ادله نورانی خداوند و واجباتی كه مشروحا بیان شده و محرمات كه از آنها جلوگیری شده و شواهد واضح و روشن و برهانهای كافی و فضائلی كه مردم را به آن دعوت فرموده و اجازت و رخصتهای عنایت شده از محضر الهی دست یافته می شود.
ادامه ی خطبه:
فجعل [1] الله الایمان تطهیرا لكم من الشرك، والصلوه تنزیها لكم [2] عن الكبر، و الزكاه تزكیه للنفس، و نماء للرزق، و الصیام تثبیتا للاخلاص، و الحج تشییدا للدین و العدل تنسیقا [3] و امامتنا امانا من الفرقه، و الجهاد [4] عزا للاسلام و ذلا لاهل الكفر و
النفاق [5] ، و الصبر معونه [6] علی استیجاب الاجر، و الامر بالمعروف و النهی عن المنكر مصلحه للعامه و بر الوالدین وقایه من السخط، و صله الارحام منساه فی العمر [7] ، و القصاص حقنا للدماء، و الوفاء بالنذر تعریضا للمغفره، و توفیه المكائیل والموازین تغییرا للبخس، و النهی عن شرب الخمر تنزیها عن الرجس و اجتناب القذف حجابا عن اللعنه [8] و ترك السرقه ایجابا للعفه و حرم الله الشرك اخلاصا له بالربوبیه «فاتقوالله حق تعاته و لا تموتن الا و انتم مسلمون» [9] و اطیعو الله فی امركم به و نهاكم عنه فانه انما یخشی الله من عباده العلماء [10] ...»
[1] در بلاغات النساء، جاي «فجعل»، «ففرض» يعني «پس واجب كرد» ذكر شده است.
[2] در بلاغات النساء، «لكم» ذكر نشده است.
[3] در بلاغت النساء، چنين آمده است: «عن الكبر و الصيام تثبيتا للاخلاص و الزكاه تزييدا في الرزق و الحج تسليه للدين والعدل تنسكا».
[4] در بلاغات النساء، به جاي «الجهاد»، «حبنا» ذكر شده است.
[5] در بلاغات النساء، «و ذلا لاهل الكفر و النفاق» ذكر نشده است.
[6] در بلاغات النساء به جاي «معونه»، «منجاه» ذكر شده است.
[7] در بلاغات النساء، از «علي استيجاب الاجر» تا «منساه في العمر» ذكر نشده است.
[8] در بلاغات النساء از «عن الرجس» به بعد چنين آمده است: «و قذف المحصنات اجتنابا للعنه».
[9] قرآن مجيد، سوره ي آل عمران، آيه ي 102.
[10] قرآن مجيد، سوره ي فاطر، آيه ي: 28. و در شرح ابن ابي الحديد، اين قسمت از: «فجعل الله والايمان» تا «من عبده العلماء» ذكر نشده است.